زمانی ما را به این باور رسانده بودند که اگر قدری ورزش کنیم و هدف‌مان از این حد ورزش سوزاندن ۱۰۰کالری باشد، حقیقتاً ۱۰۰کالری می‌سوزانیم. حالا مطالعه تازه‌ای نشان می‌دهد که نمی‌توان انتظار داشت که این انتظار محقق شود. در بهترین حالت، شما با ورزش کردن ۲۵درصد کم‌تر از حدی که هدف‌گذاری کرده‌اید، کالری می‌سوزانید.
درست است که ۲۵درصد کم‌تر از میزان هدف رقم اندکی است. اما، بیایید از یک زاویه دیگر نگاه کنیم: چه می‌شود اگر شما هر روز ۲۵درصد کالری کم‌تر مصرف کنید؟ مطالعات عملی نشان داده‌اند که کاهش ۲۵درصد کالری روزانه، اثری بسیار چشمگیری روی ارتقاء سلامتی ما دارد که قابل مقایسه با اثر ورزش کردن روی سلامتی نیست.
نتایج این مطالعه تازه اطلاعات نسبتاً مهمی را در اختیار ما می‌گذارد که باید روی انتظارات ما از ورزش کردن و اثر آن روی سلامتی عمومی‌مان اثر بگذارد.
این مطالعه جدید که یافته چندین مطالعه دیگر نیز در آن ادغام شده است، توضیح می‌دهد که چرا بیش‌تر آدم‌هایی که ورزش می‌کنند، کم‌تر از حدی که انتظار دارند وزن کم می‌کنند.
بدن ما مکانیسم‌های جبران پیچیده‌ای را طی فرگشت شکل داده که بتواند بین انرژی مورد نیاز برای انقباض‌های عضلانی و انرژی مصرفی برای سایر فعالیت‌های حیاتی زیستی تعادل برقرار کند. این مطالعه تازه نشان می‌دهد که بدن به صورت خودکار (البته با اندکی تفاوت از فردی به فرد دیگر) در طی ورزش جبران می‌کند و حداقل یک-چهارم کالری‌ای که انتظار داریم بسوزاند را حفظ می‌کند.
دانشمندان حدس زده بودند که مصرف انرژی احتمالاً خطی نیست. مطالعات گزارش کرده‌اند که فعالیت بیش‌تر لزوماً به مصرف بیش‌تر انرژی روزمره منجر نمی‌شود.
فهم ماهیت این جبران بیوشیمیایی مهم است زیرا این ویژگی فرگشتی باعث شده که انسان‌های مدرن مدام در سوزاندن کالری اضافی از طریق ورزش به بن‌بست برسند.
همچنین شواهد علمی هنوز درباره حفظ وزن از طریق ورزش کردن قطعیت ندارند.
یک مطالعه اخیراً با گردآوری داده‌های ۱۷۵۴ بزرگسال انجام شده که آب حاوی ایزوتوپ هایی را نوشیده بودند که به محققان اجازه می‌داد تا تعداد کالری سوزانده شده در هر روز را در بدن آن‌ها اندازه‌گیری کنند. محققان همچنین ترکیب بدنی و نرخ پایه خرج‌کردِ کالری را در بدن آن‌ها کنترل کردند. این نرخ پایه نماینده تعداد کالری‌هایی است که یک شخص صرفاً به صرفِ زنده بودن می‌سوزاند. در حقیقت همینقدر که نفس می‌کشد کالری می‌سوزاند.
محققان سپس انرژی پایه مصرفی را از کل انرژی‌ای که فرد خرج کرده بود کم کردند تا به تقریبی از میزان خرج‌کردِ انرژی در هنگام حرکت دادن بدن از قبیل نشستن، ایستادن و راه رفتن، دست پیدا کنند. همانطور که انتظار می‌رفت، هر چه فرد بیش‌تر حرکت می‌کرد، بیش‌تر انرژی می‌سوزاند.
اما این داده‌ها نتایج شگفت‌آوری داشتند.
افراد با هر بار ورزش کردن به اندازه‌ای که انتظار می‌رفت کالری نمی‌سوزاندند. در حقیقت، اغلب سوژه‌ها صرفاً ۷۲درصد از کالری اضافه‌ای که انتظار می‌رفت با سطح فعالیت‌شان بسوزانند، می‌سوزاندند. در افرادی که چاق‌تر محسوب می‌شدند، این جبران حتی به مراتب بالاتر بود. بدن آن‌ها گرایش داشت که ۵۰درصد یا بیش‌تر، کالری کم‌تری بسوزاند.
پس چگونه از شر چربی شکمی خلاص شویم؟
باب هارپر، متخصص ورزش که سال‌ها روی افراد مختلف کار کرده و سابقاً معتقد بود برای سوزاندن کالری ورزش کردن کافی است، اکنون می‌گوید که ورزش کلید کاهش وزن نیست؛ رژیم غذایی حرف اول را می‌زند.
رژیم‌های غذایی به زندگی طولانی‌تر و سالم‌تر نیز منجر می‌شوند. برای همین است که وقتی به باشگاه‌ها سر می‌زنید با افراد زیادی مواجه می‌شوید که در زیر عضلات‌شان که بزرگ‌تر و قوی‌تر می‌شوند، چربی وجود دارد.
چربی افزوده پیری را تسریع می‌کند و خطر مرگ را به دلیل تولید التهاب توسط سلول‌های چربی افزایش می‌دهد. محققان اخیراً تحقیقی انجام دادند تا ببینند که کدامیک، ورزش یا رژیم غذایی، بیش‌ترین تأثیر را روی کاهش التهاب بدن در زنان چاق یا زنانی با اضافه وزن دارند. بعد از ۱۲ماه، دانشمندان نتیجه‌گیری کردند که بیش‌ترین کاهش وزن و چشمگیرترین کاهش در سطح پروتئین‌های التهاب‌آور صرفاً به واسطه رژیم غذایی ایجاد می‌شود نه ورزش.
این شواهد نشان می‌دهند که کاهش کالری مصرفی تنها راه معتبر و علمی اثبات شده برای کاهش وزن است که علاوه بر آن، روند پیری را کند می‌کند و سلامت ذهن را نیز ارتقاء می‌دهد.
اگر برای کاهش وزن ورزش می‌کنید، بهتر است تجدیدنظر کنید!
منبع: راهنماتو
