پف و ورم مداوم ممکن است نشانه ی بر هم خوردن تعادل سیستم های بدنی باشد، مثل نوسانات هورمونی، مشکلات مزمن همچون اختلالات قلبی یا کبدی، یا حتی عوارض برخی داروها.
در ادامه می خواهیم ببینیم پف و ورم در نقاط مختلف بدن چه دلایلی دارد.
۱- پف چشم ها
پوست دور چشم ها نازک و شکننده است. گاهی دچار پف چشم می شویم که معمولاً خود به خود برطرف می شود. اما اگر اتفاق مکرری باشد، دلایل احتمالی آن عبارتند از:
– مصرف زیاد نمک: زیاده روی در مصرف نمک می تواند باعث شود بدن در خود آب ذخیره کند، امری که باعث پف و ورم می شود. این اتفاق بعد از خوردن یک غذای پرنمک، به ویژه در زمان صبح امری رایج است. احتمال پف کردن پوست دور چشم ها بیشتر است. بدن به مرور زمان خود را از این آب اضافی خلاص می کند و پف و ورم را کاهش می دهد، چیزی که معمولاً در عرض چند ساعت رخ می دهد.
– کمبود خواب: نداشتن خواب کافی هم می تواند باعث پف زیر چشم ها شود و همینطور افتادگی پلک ها، قرمزی چشم ها و سیاهی زیر چشم. دیگر نشانه های کمبود خواب عبارتند از رنگ پریدگی پوست و افتادگی فرم دهان.
– آلرژی: داشتن آلرژی می تواند باعث تجمع مایعات درون سینوس ها و دور چشم ها و درنتیجه، پف زیر چشم شود.
– عفونت چشمی: بروز عفونت در چشم ها یا پلک ها می تواند باعث پف زیر چشم شود. عفونت اغلب از یک چشم آغاز می شود اما می تواند به سرعت به چشم دیگر گسترش پیدا کند.
– بیماری گریوز: این بیماری که به عنوان تیروئید چشمی هم شناخته می شود، می تواند باعث تغییراتی در بافت دور چشم شود، امری که منجر به پف زیر چشم می شود.
– مونونوکلئوز: بروز تغییر در چشم ها و بینایی مانند پف زیر چشم می تواند از نشانه های بیماری مونونوکلئوز که گاهی به آن «بیماری بوسه» هم گفته می شود، اما می تواند از طریق عطسه و سرفه هم منتقل شود.
۲- ورم نیمه ی پایینی صورت
اگر چانه و گونه هایتان ورم دارد و به خاطر فرم طبیعی صورت تان یا افزایش وزن نیست، ممکن است دلایل دیگری داشته باشد که عبارتند از:
– کم کاری تیروئید: این مشکل زمانی رخ می دهد که غده تیروئید به اندازه ی کافی هورمون تیروئید برای بدن تولید نمی کند.
– سندرم کوشینگ: این سندرم زمانی رخ می دهد که غدد فوق کلیوی، بیش از اندازه هورمون کورتیزول تولید می کنند. افراد مبتلا به این سندرم ممکن است وزن اضافه کنند و صورت پف کرده ای داشته باشند. دیگر نشانه های این مشکل عبارتند از وجود چربی دور گردن، وجود یک برآمدگی بین شانه ها، ترک های پوستی بنفش رنگ و ضعف عضلات یا استخوان ها.
– سندرم شوگرن: این یک بیماری مزمن است که در آن دستگاه ایمنی بدن به غدد بزاقی و اشکی حمله می کند. این سندرم می تواند باعث ورم کردن گونه ها شود که دلیل آن ملتهب شدن غدد بزاقی است.
– لنفادنیت: این بیماری زمانی رخ می دهد که یکی یا تعدادی از غدد لنفاوی بر اثر بروز عفونتی در نزدیکی آن ها، ملتهب می شوند. اگر عفونت درون سر یا گردن باشد، ممکن است یکی از گونه ها یا هر دوی آن ها ورم کند.
– سنگ غدد بزاقی: این سنگ ها در حقیقت رسوبات سفت شده ی کلسیم هستند که درون غدد بزاقی شکل می گیرند. بیشتر، افراد ۳۰ تا ۶۰ سال دچار این مشکل می شوند و این سنگ ها در میان مردان رایج ترند.
۳- ورم دست ها و انگشتان
دست ها گاهی به دلیل وجود مایعات بیش از اندازه درون بافت ها ورم می کنند. این اتفاق اغلب در دوران بارداری یا در زمان تغییرات دمایی رخ می دهد.
دست ها وقتی ورم می کنند، ممکن است بزرگ تر از معمول به نظر برسند و پوست آن ها ممکن است پف کرده یا براق به نظر بیاید. اگر پوست را فشار دهید ممکن است یک تورفتگی روی آن به جای بماند. برخی دلایل احتمالی ورم دست ها عبارتند از:
– مصرف زیاد نمک: خوردن غذای پرنمک می تواند باعث ورم دست ها هم شود چون نمک باعث می شود سلول ها در خود آب ذخیره کنند، امری که منجر به ورم می شود.
– سرطان: برخی سرطان ها و داروهای شیمی درمانی می توانند باعث ورم دست ها و همینطور پاها و صورت شوند.
– اختلالات کلیوی: کلیه ها معمولاً مایعات اضافه ی بدن را فیلتر می کنند، اما اگر به درستی کار نکنند، این مایعات می تواند انباشته و باعث ورم شود.
– آرتریت: یا همان التهاب مفصال می تواند باعث ورم و خشکی مفصل ها، به ویژه در دست ها شود.
– مشکلات عروقی: گاهی بروز مشکلی در عروق خونی می تواند باعث ورم دست ها شود.
– سندرم دست پف کرده: این سندرم می تواند باعث ورم یک دست شود. بر اساس تحقیقات، این اتفاق نادری است که می تواند هنگام تزریق وریدی دارو رخ دهد. اگر دارو به طور مکرر به یک نقطه از بدن تزریق شود، ممکن است به عروق خونی یا بافت های اطراف آن ناحیه صدمه وارد شود، امری که باعث تجمع مایعات و ورم دست می شود.
۴- ورم پاها و مچ پاها
ورم پاها و مچ پاها معمولاً علل بی خطری دارد، مثل ایستادن یا راه رفتن طولانی مدت. اما اگر ورم ناگهانی یا مکرر باشد، ممکن است معنایش وجود مشکلی در بدن باشد:
– مشکلات قلبی: نارسایی قلبی یکی از دلایل شایع ورم پاها و مچ پاها است. وقتی قلب نتواند خون را به درستی پمپاژ کند، مایعات انباشته و باعث ورم می شوند، چیزی که در پزشکی به آن «اِدِم» گفته می شود. افراد مبتلا به مشکلات قلبی اغلب به ورم پا یا مچ پا دچارند.
– بیماری کبدی: یک دلیل دیگر ورم پاها کبد است. کبد پروتئینی به نام آلبومین تولید می کند که مانع از نشت مایعات از درون عروق خونی می شود. اما اگر کبد دچار بیماری شود، دیگر به اندازه ی کافی آلبومین تولید نمی کند، به همین دلیل مایعات درون پاها و مچ پاها جمع می شود.
– اختلالات کلیوی: بیماری کلیوی به این دلیل مشکل ساز است که کلیه ها سطح آب و نمک در بدن را کنترل می کنند. کلیه ها در صورت صدمه دیدن دیگر قادر به پاکسازی خون یا خلاص شدن از مایعات اضافه نخواهند بود، امری که باعث ورم پاها و مچ پاها می شود.
– لنف اِدِم: یا ورم لنفاوی زمانی رخ می دهد که مایعات بیش از اندازه ای درون بافت ها وجود داشته باشد، چون غدد لنفاوی که به حذف مایعات اضافی کمک می کنند، آسیب می بینند. اگر غدد درون لگن صدمه ببینند، این امر می تواند باعث انباشت مایعات درون پاها شود.
– نارسایی مزمن وریدی: این مشل زمانی رخ می دهد که رگ های پا به درستی کار نمی کنند، درنتیجه، نمی توانند خون کافی به قلب بازگردانند.
– لخته شدن خون: لختگی خون در پاها می تواند باعث ورم پاها و مچ پاها شود. این اتفاق در یکی از پاها رخ می دهد.
